Post by Daphne + Daan on May 2, 2006 9:01:20 GMT 1
Toen Daan net geboren was, heb ik bv geprobeerd, maar omdat ik 4 liter bloed was verloren tijdens mijn bevalling, kwam de bv heel slecht op gang. Daan hapte in het begin goed, maar hij kreeg natuurlijk elke keer geen melk, dus op een gegeven moment vertikte hij het natuurlijk. Hij was ook niet gek. Dus we waren de hele tijd aan het emmeren met spuitjes waar melk inzat om dat zo te geven zodat hij geen tepel-speen verwarring zou krijgen.
Het aanleggen ging steeds moeilijker en dramatischer. Toen ik wel melk ging produceren wilde Daan de borst niet pakken. We hebben alles geprobeerd. Tepelhoedjes, honderd verschillende houdingen, lactatiekundige en ga zo maar door. Op een gegeven moment kreeg ik weer een blaasontsteking en vaginaschimmel infectie waardoor ik medicijnen moest hebben. Deze gingen over in de moedermelk en dat wilde ik Daan niet geven. Na heel veel tranen en frustraties zijn we overgestapt op flesvoeding!
Wat een verlichting zeg. IDEAAL. Geen ge-emmer meer met spuiten, aanleggen, tepelhoedjes, bijten in de tepel, kloven, lekker, stuwing etc. Ik hoefde niet meer op mijn voeding te letten, ik kon gewoon mijn medicijnen slikken, Daan die kreeg de juiste voeding (ik wist hoeveel hij kreeg en dat de samenstelling goed was) Erwin kon ook de fles geven en ik kon bijkomen van een ellendige zwangerschap en bevalling. Was tenslotte bijna dood gebloed.
Als ik ooit nog eens zwanger mag worden dan gaat die baby gelijk aan de flesvoeding. Geen gezeur en ge-emmer met aanleggen, op je voeding letten, tepelkloven, en public voeden, stuwing, lekken, altijd de klos zijn 's nachts, zekerheid hebben dat je baby genoeg voeding krijgt.
Ik ben dus voor flesvoeding en ik vind helemaal niet dat BV het beste is voor je kind. Ik vind dat er twee gelijke voedingsmethoden zijn. Borstvoeding is niet zaligmakend alhoewel heel veel mensen dit wel willen laten geloven, waardoor onzekere moeders met kraamtranen en hormonen het gevoel krijgen dat ze waardeloos zijn omdat ze geen bv kunnen geven!!!
Het aanleggen ging steeds moeilijker en dramatischer. Toen ik wel melk ging produceren wilde Daan de borst niet pakken. We hebben alles geprobeerd. Tepelhoedjes, honderd verschillende houdingen, lactatiekundige en ga zo maar door. Op een gegeven moment kreeg ik weer een blaasontsteking en vaginaschimmel infectie waardoor ik medicijnen moest hebben. Deze gingen over in de moedermelk en dat wilde ik Daan niet geven. Na heel veel tranen en frustraties zijn we overgestapt op flesvoeding!
Wat een verlichting zeg. IDEAAL. Geen ge-emmer meer met spuiten, aanleggen, tepelhoedjes, bijten in de tepel, kloven, lekker, stuwing etc. Ik hoefde niet meer op mijn voeding te letten, ik kon gewoon mijn medicijnen slikken, Daan die kreeg de juiste voeding (ik wist hoeveel hij kreeg en dat de samenstelling goed was) Erwin kon ook de fles geven en ik kon bijkomen van een ellendige zwangerschap en bevalling. Was tenslotte bijna dood gebloed.
Als ik ooit nog eens zwanger mag worden dan gaat die baby gelijk aan de flesvoeding. Geen gezeur en ge-emmer met aanleggen, op je voeding letten, tepelkloven, en public voeden, stuwing, lekken, altijd de klos zijn 's nachts, zekerheid hebben dat je baby genoeg voeding krijgt.
Ik ben dus voor flesvoeding en ik vind helemaal niet dat BV het beste is voor je kind. Ik vind dat er twee gelijke voedingsmethoden zijn. Borstvoeding is niet zaligmakend alhoewel heel veel mensen dit wel willen laten geloven, waardoor onzekere moeders met kraamtranen en hormonen het gevoel krijgen dat ze waardeloos zijn omdat ze geen bv kunnen geven!!!
